• مشاهده تمامی اخبار

  • اخبار صنفی

  • مشاهیر وکالت

  • مقالات

  • قرارداد حق الوکاله

  • تخلفات انتظامی

  • قوانین و مقررات جدید

  • نظریات مشورتی

  • مصوبات هیات مدیره

  • اخلاق حرفه ای

  • معرفی کتاب

  • چهره ها در عدلیه

  • نغز نامه

  • گوشه های تاریخ

  • همایش های حقوقی

  • فرهنگی و هنری

  • عکس هفته

  • لایحه جامع وکالت رسمی

  • آداب الدعوی -نوشته رحمان زارع

  • مشاهیر قضاوت

  • رقص آتش - نوشته رحمان زارع

  • مصاحبه ها

  • زنان و کودکان

  • حقوق بین الملل

  • حقوق و سینما

  •  
    • پیدا و پنهان یک وکیل دادگستری.

      امیرسالار داودی وکیل دادگستری 
      حوزه خصوصی یک وکیل دادگستری همچون همه افراد جامعه محترم و محفوظ است.
      اما نه یک وکیل دادگستری که قاصد برای شرکت در انتخابات هیات مدیره کانون وکلای دادگستری به عنوان یک نامزد است.
      وکیلی از مجموع هزاران وکیل دادگستری که در معرض انتخاب افراد جامعه وکالت قرار می گیرد.
      این وکیل چه ویژگی هایی باید داشته باشد.
      نگاه مسموم و فاسد یک وکیل دادگستری به موکلینش از جمعیت نسوان و یا کارآموزانش و همکاران و همتایان شغلی اش باز از همین جمعیت ، شاید صرفاً به عنوان یک فرد یا وکیل دادگستری دست کم از منظر تعاملات و مناسبات اجتماعی واجد اهمیت باشد و دیگر هیچ و البته که هر کس هم حق انتخاب دارد و می تواند با چنین دارندهء نگاه مسموم و فاسدی به عنوان یک دوست یا همکار رابطه و مناسبات اجتماعی نداشته باشد ، لیکن در مقام کاندیداتوری جهت نمایندگی جامعه وکالت، قضیّه متفاوت می گردد.
      این حق جامعه وکالت است که نمایندگان و مدیرانش عاری از هر گونه سیئات اخلاقی باشند.
      جامعه وکالت با ویترین خود که همانا اعضای هیات مدیره کانون وکلای دادگستری هستند ، به جامعه معرفی می گردند و مجموعه قضاوت های جامعه در مورد صنف وکلای دادگستری می تواند در کنار معیار های دیگر، تابعی از نتیجه رصد کردن وجنات و سکنات منتخبین این جامعه نیز باشد.
      آری ، این ها واقعیت های صنف وکلاست.
      مانند همه صنوف دیگری در این جامعه.
      ریشه های این ابتلائات بماند برای وقتی دیگر.
      پول داشته باشی و به ظاهر هم که البته متناسب با جیب پر پول رسیدگی نمایی و دفتری و دستکی و برو و بیایی و ...
      همه این ها می شوند جذابیت هایی که دور و بر یک وکیل را خصوصاً اگر جوان هم باشد شلوغ می کند و آنگاه تازه ابتدای بودن بر سبیل خطاست. 
      اما این بر سبیل خطا بودن برای یک وکیل دادگستری بی تردید مصداق رفتار خلاف شأن است و یک وکیل که باید محرم اسرار خلق الله مراجعه کننده باشد و حتماً کفّ نفس نماید و مانع نگاه و دست و زبان آلوده اش گردد ،لیکن اگر چنین ممانعتی را نتواند صرف کند ، آن اندازه که همین وکیل دادگستری در جایگاه عضویت در هیات مدیره کانون وکلای دادگستری قرار می گیرد ، نمی تواند فاجعه بار تلقی شود.
      چرا که تا وقتی این فاسد بودن گریبانگیرش به عنوان یک وکیل دادگستری است ، تنها اوست که زیر سوال می رود و اگر کسی هم از بیرون به او بنگرد و بخواهد رفتار او را به کل جامعه صنفی تسرّی دهد ، پاسخش جز این نیست که رفتار و سکنات یک فرد از افراد وکیل را نباید به حساب همه گذاشت.
      لیکن تصور اینکه همین وکیل نماینده منتخب جامعه وکلای دادگستری باشد ، چه دفاعی خواهیم داشت؟
      او را ما انتخاب کرده ایم. یعنی لابد رای اکثریت به او تعلّق گرفته است.
      یعنی صدر افراد یک صنف را ببین و تا ذیلش را بخوان.
      منتخبین از برای اداره جامعه وکالت بدون شک در کناراینکه باید توانا ترین ها و دلسوز ترین ها باشند ، می بایست با اخلاق ترین و سلیم النفس ترین و دست پاک ترین ها باشند.
      اینجانب به عنوان یکی از اعضای این صنف ، در حد توان اجازه نخواهم داد آنهایی که در میان جامعه وکالت دست و نگاه و زبانی هرزه گرد دارند ، از نا آگاهی وکلای دادگستری بهره برده و بالا نشینی را به کف آورند.
      باتشکر از جناب امیر سالار داودی - سپهر عدالت
      درج شده در هفته نامه حقوقی نقش نو

    نظر خود را ثبت کنید
    نام کاربر
    متن
       

    Design By Gitysoft