مبادا جشن استقلال مایه اضمحلال شود!

کریم حبیب نژاد  - وکیل پایه یک دادگستری

                    تا جاییکه مسولان برگزار کننده فکر کردند چراغهای بیشتری را باید خاموش کرد تا تجمع کنندگان مجاب به ترک لابی و ورود به سالن برگزاری جشن شصت و یکمین سالگرد استقلال کانون شود ،شیرینی دیدار انبوه همکاران که از قبل از ساعت 6 زمان رسمی شروع برنامه جشن در لابی سالن همایشهای وزارت کشور گرد هم آمده بودند،نفس همین گرد همایی برنامه لابی را به یکی از برنامه های اصلی این همایش تبدیل کرده است، جمع کثیری از دوستانی را می دیدی که با جهره های بشاش و خندان سرگرم گفتگو بودند و تعدادی هم در حال تردد از این جمع به جمع دیگر ، هرچه بود سلام و دوستی ومحبت و صفای هم دردی .تو گویی دردمشترک داشتن، زیباتر از بی دردی است ومن خشنودم که هنوز با این حجم هجمه ها،جشن سالگرد استقلال بر پا کنیم نه مراسم ترحیم آن را و این نیست مگر در سایه تلاش آن بخش از وکلا
و علامت جویی که بقا استقلال نهاد وکالت را ضامن بقا عدالت قضایی می دانند و این سالگرد شایسته جشن باقی نخواهد ماند، الا و مگر در سایه تلاش جمعی حق مداران، اعم از وکلا و مرتبطین.
زمانی وارد سالن بزرگ همایش می شوم، که قاری قران در حال قراةت است وسکوت و شکوه ،حضور قریب 2000 نفر (نمی دانم کمتر ، بیشتر) همکار مشتاق، زیبا سیرت و خوش طینت ،
زیبایی این سالن را چند برابر کرده است، مجری حرفه ای کار بلد صدا و سیما ،آقای مازیار قاسمی ، یکی از همکاران خودمان است، و چه خوب ! بی مقدمه ، از پس تاریکیهای پشت صحنه
صدای دکلمه، شعر خوانی یا نثر منظوم ، ایشان به گوش می رسد ، تا اینکه لحظاتی بعد در زیر نور متمرکز نور افکن سالن هویدا می شود. نمی دانم آنچه می خواند گفته های ایشان بود یا
نویسنده ای دیگر،ولی حماسی بود و فارغ از معنا، قدرت بیان آمیخته با متن حماسی ، در بدو امر انسان را به وجد می آورد. اما برخلاف نظر یکی از همکاران، که در یکی از سایتها آن را در سبک
شاهنامه توصیف کرده بود به هیچ وجه موافق نیستم. نه از نظر محتوا ونه از نظر شکل کار.این سبک شعر سرایی مشابه همان چیزی است که یکی از شعرای حماسی سرای معاصر که چند سالی است مرحوم شده و کلیپهایی از مدام در تلویزیون پخش می شودسروده و حتی یک ورژن پایینتر. پرداختن به سبک و شکل آن بیش از این در این مجال نمی گنجد، اما از نظر محتوایی هم نه تنها ضعیف بود ،بلکه
آشفتگی های فراوانی داشت که من منتظرم فایل صوتی آن را به دست آورم تا بیشتر بدان بپردازم.
در این کوتاه سخن همان بس که به طور اغراق آمیزی (که از لوازم حماسه سرایی است) وکیل را به رستم دستان تشبیه کرده بود که در حال جنگ با ابلیس است، و این رستم دستان انواع
طرق و حیله ها را برای جنگ با اهریمن ( که ظاهرا مخالف استقلال رستم بود) به کار می برد سهراب را هم با روی سفید و با حیله به قتل می رساند چون وارد سپاه دشمن شده بود ،
این رستمیان اهریمن ستیز نیازی به بت شکن و بت شکنی نداشتند چرا که اکسیر گفتار و کردار و پندار نیک کافی بود تا همه درهای بسته را بگشاید و پلیدی ها را بزداید!
گویا بین بتها و این نیک های سه گانه همزیستی مسالمت آمیزی برقرار شده بود، چیزی که خود زرتشت هم بدان قائل نبود و نایل نشده بود!
غافل از اینکه همین تقابل های ناشیانه با آموزه های دینی کمر استقلال طلبی های عدالت جویانه را شکسته است.
این سان استقلال طلبی چیزی جز تجزیه طلبی نیست، و این گونه تفکرات است که استقلال را به اضمحلال می کشد. قاطبه وکلا هیچ حقی را بالاتر از ذات باری تعالی ، نمی دانند و اگر حق جویی
و حقیقت طلبی را هدف نهایی خود قرار داده اند، به لحاظ این است که بارقه ای از وجود حق تعالی است.
از خود فلسفه و آیینی نتراشیده اند بلکه بر طریق انبیا سلوک کرده و می کنند.
تعارضهای روز افزون موجود با نهاد وکالت را همین اندیشه های کژمدار انگیخته ، و در یک سخن از ماست که بر ماست.
معلوم نیست کمیسیون روابط عمومی ، یکبار و قبل از روی صحنه رفتن چنین مطالبی به ممیزی آن پرداخته است یا نه؟ و اگر پرداخته و تایید کرده که چشم هیات مدیره کانون روشن با این
کمیسیون روابط عمومی اش و اگر کوتاهی کرده و بسنده کرده به اینکه برنامه ای ارائه شود که شور و شعفی را برانگیزد با هر محتوا و قالبی که باز هم چشم دوستان روشن.......
حال که به دلائلی ما امکان تشکیل مجمع عمومی را نداریم، جشن استقلال ویترین عملکرد و اندیشه های کانون وکلاست و زیر ذره بین آحاد ملت و لا اقل دستگاههای تصمیم گیر مملکتی .
رشته تفاهم و تعاملی که اندیشمندان دلسوز و فرهیختگان این صنف، می تنند، نباید با بی درایتی به دست یک یا چند نفر پنبه شود.
تفکرات و منش شخصی هر یک از وکلا در حیطه شخصی شان شاید قابل درک و احترام باشد اما وقتی قرار است کسی یا برنامه ای سخنگوی یک قشر و صنف و یک نهاد باشد، نباید
با زبان و کلام و معیار و مشی استاندارد آن نهاد مغایر باشد. بخش اعظمی از وقت این جشن در اختیار و اشغال فسانه سازی های بی محتوای کسی بود که برای همسان سازی با علایق جمع و جلب
نظر ایشان چند عبارت مرتبط یا نا مرتبط ازاستقلال و عدالت و وطن پرستی و امثال آن چاشنی کلام می کرد. اینها ظاهر کلام بود و مغز و باطن کلام ، حامل پیامی دیگر بود.
اما بخش دیگر اختصاص یافت ، به دقایقی اجرای برنامه رقص نور ! دستگاه غریب و بدیعی را در مرکز صحنه تعبیه کرده بودند و دود و بخار مصنوعی جلوه های بصری خاصی را
تولید می کرد و خلاصه بد جوری شهر شهر فرنگ شده بود و از همه رنگ و معلوم نبود چرا باید به بهانه اینکه از خشکی مباحث حقوقی احتراز کنیم جشن استقلال را با جشن عروسی اشتباه بگیریم !
و بخش جذاب ولی طولانی برنامه که بعضی را خسته کرده بود تا جائیکه اواخر کار مجری روی صحنه آمد تا محترمانه عذرخواهی کند ولی کارساز نشد،بخش کنسرت آقای سالار عقیلی بود. بله کنسرت !
اگر امضاهای زیر بنرهای متعدد ، تعبیه شده در گوشه و کنار لابی سالن تا کنار پله های برقی را ندیده بودم ،یقین می کردم که این بنرها با آن عکس کلوز آپ آقای سالار عقیلی و عبارت
زیر آن که ایشان را هنرمند فرهیخته معرفی کرده بود، کار تبلیغاتی گروه هنری ایشان بود. ولی افسوس که این بنرهای به امضا خود کانون تکثیر شده بود و معلوم بود که تهیه کنندگان آنها از
اجابت دعوت توسط نامبرده ، آنچنان ذوق زده شده بودند،که دور از انصاف دانسته بودند این خبر پر هیجان را پیشاپیش در جای جای لابی به اطلاع همکاران نرسانند،واقعه ای که خیلی مهمتر از حضور و سخنرانی های اساتیدی چون دکتر کاتوزیان منزلت پیدا کرده بود! مجری هم کرارا متذکر می شد که چه منت بزرگی بر جامعه وکالت گذاشته اند و بدون دریافت پاکتی در این مجلس حضور یافته اند!
اما نقل شد از مصوبه هیات مدیره که امسال فعالیت گروه های وابسته به کانون در محل جشن استقلال را ممنوع کرده است اگر این خبر درست بوده باشد روی سخنم با آن هیات محترم است که چرا برای گروه ها فقط کاربرد انتخاباتی قائلند و در سالی که انتخابات هیات مدیره انجام خواهد شد گروه ها تنور انتخابات را گرم کنند ولی سالی که انتخابات در پی آن نیست تشکل ها مجال بیان افکار و فعالیتهای خود را نداشته باشند!
بالاخره جشن امسال هم تمام شد و سخنرانان مجلس برغم وزانت( آقایان دکتر افتخار و کاتوزیان و آزمایش) در مجموع یک دهم وقت برنامه را نتوانستند به مسائل کانون بپردازند و به جای اینکه برنامه های دیگر وقت استراحت مطالب سخنرانان باشد عکس آن تحقق یافت!

با تشکر فراوان از جناب آقای کریم حبیب نژاد - سپهر عدالت