محمد انصاری عربانی - وکیل دادگستری
درج جمله فوق یا جملات مشابه آن بر روی جلد برخی مجموعه قوانین چاپ شده بی شک برای خریداران آن جذاب و میتواند جهت شرکت در آزمون ها یا در استنادات آنها در لوایح تقدیمی و حتی صدور آراء قضایی مورد استفاده قرار گیرد.اما مشکل زمانی بروز میکند که گردآورندگان مجموعه های یادشده بدون توجه به قوانین اصلاحی و یا منسوخ شده این دسته از مصوبات فاقد اعتبار را در کتب خود درج وعملا خوانندگان آنها –به خصوص اصحاب و قضات رسیدگی کننده به دعوا- را در مسیر حقوقی اشتباه سوق میدهند.
فاجعه حقوقی زمانی رخ میدهد که یک مقام قضایی با اعتماد به اینگونه مجموعه قوانین اقدام به صدور رای بر بی حقی خواهان و خوانده و یا محکومیت و تبرئه مشتکی عنه و شاکی بدهد.
بیست و پنجم خرداد1389برای اولین بار در ایران بعد از پیروزی انقلاب
قانون تدوین و تنقیح قوانین کشور به تصویب مجلس رسید.
در این قانون معاونت قوانین مجلس پیش بینی و در ماده 4آن اختیاراتی برای
این مرجع پیش بینی شد.
علاوه بر اختیارات یادشده در ماده 6 این قانون آمده:
"از ابتدای سال 90 چاپ و انتشار مجموعه قوانین تنها با تایید معاونت قوانین مجلس امکانپذیر است."
البته با اصلاحات صورت گرفته در این قانون سال90 به 91 تغییر یافت.
حال با ید دید ازابتدای سال مورد حکم این قانون مجموعه قوانین چاپ شده تاییدیه معاونت قوانین را اخذ کرده اند و علی رغم آنکه ریاست محترم جمهور
این قانون را جهت اجرا توشیح ننموده اند وزارت ارشاد دراعطاء مجوز" الزام قانونی یاد شده را" لحاظ مینماید یا خیر؟
در آخر جهت نشان دادن اهمیت موضوع تنقیح قوانین به عنوان نمونه به دو مجموعه قوانین چاپ شده–البته در سال های 87 و 90-اشاره مینمایم:
1)در مجموعه کامل قوانین و مقررات مالی-محاسباتی از انتشارات (ک) و تدوین آقایان:(ح-م)و(الف-ن)در صفحه 475"قانون تعیین وضعیت املاک واقع
در طرحهای دولتی و شهرداریها"درج شده است.
در تبصره (1)مندرج در این صفحه بدون توجه به اصلاحیه22/1/1380 کماکان اجرای طرحهای تملک املاک حداقل 10 سال ذکر شده در حالیکه در اصلاح صورت گرفته این مدت به پنج سال کاهش یافته است.
این اشتباه فاحش در کتابی رخ داده که تدوین کنندگان آن مدعی لحاظ آخرین اصلاحات تا سال 1387 هستند(؟)
2)درمجموعه قوانین (ص) در نوبت چاپ چهارم در فروردین سال 90 تدوین آقای(ص.ب) در صفحه 1032ماده 12 قانون حمایت مولفان و مصنفان و هنرمندان درج شده که مدت استفاده از حقوق مادی پدیدآورنده سی سال ذکر شده این در حالی است که این مدت در اصلاحیه 31 مرداد 1389 به پنجاه سال افزایش یافته است(؟)
برگرفته از هفته نامه حقوقی نقش نو