• مشاهده تمامی اخبار

  • اخبار صنفی

  • مشاهیر وکالت

  • مقالات

  • قرارداد حق الوکاله

  • تخلفات انتظامی

  • قوانین و مقررات جدید

  • نظریات مشورتی

  • مصوبات هیات مدیره

  • اخلاق حرفه ای

  • معرفی کتاب

  • چهره ها در عدلیه

  • نغز نامه

  • گوشه های تاریخ

  • همایش های حقوقی

  • فرهنگی و هنری

  • عکس هفته

  • لایحه جامع وکالت رسمی

  • آداب الدعوی -نوشته رحمان زارع

  • مشاهیر قضاوت

  • رقص آتش - نوشته رحمان زارع

  • مصاحبه ها

  • زنان و کودکان

  • حقوق بین الملل

  • حقوق و سینما

  •  
    • تبلیغ داریم تا تبلیغ!

        
                                                             آرین جنیدی – وکیل دادگستری

      بحث در مورد تبلیغات شغلی وکلا و ارتباط آن با رعایت شأن وکالت و دیگر موضوعات مرتبط با آن‌ها بارها مطرح شده و از دغدغه های جدی وکلا محسوب می‌گردد.
      فارغ از اینکه مفهوم تبلیغ را از نظر لغوی، عرفی و... چگونه تفسیر و توجیه کنیم، نوشتار حاضر صرفاً بعنوان در میان گذاشتن سخنی با همکاران گرامی تقدیم می‌گردد.
      همه ی ما بخوبی می‌دانیم که در شرایط حساسی قرار داریم. بحث در مورد وجهه ی وکیل در جامعه هم بسیار مورد توجه واقع شده است، بعنوان نمونه همکاران گرامی بارها در مقالات و نظرات خود از نمایش شخصیت وکیل در سریال ها و فیلم‌های سینمایی انتقاد کرده‌اند که وارد این بحث هم نمی‌شویم و هدف از اشاره به این موضوع توجه دادن اذهان به دغدغه های موجود در این نوشتار است.
      حال سؤال این است:
      آیا خود ما هیچ نقشی در شکل‌گیری بعضی از ذهنیت های منفی نسبت به وکلا در جامعه نداریم و همه ی این بازخوردها عمدی و هدف دار است؟
      قطعاً جواب منفی است! بله بسیاری از بازخوردها ممکن است هدف دار باشد اما بسیاری هم -متأسفانه- توسط خود ما بوجود می‌آید -هرچند تعداد بسیار کمی از وکلا- و بهانه ی مضاعفی هم بدست بازخوردهای هدف دار می‌دهد!
      به دفعات شنیده‌ایم که وقتی بحث تبلیغات خلاف شأن و غیر مُجاز وکلا مطرح می‌شود بحث به این سو می‌رود که اکثر این تبلیغات یا توسط افرادی است که وکیل نیستند یا توسط وکلای کانون نیست.
      اما واقعیت این است که تعداد تبلیغات خلاف شأن وکالت در میان وکلای کانون، هر چند هم که کم باشد به اندازه‌ای هست که به حیثیت کانون وکلا و وکلای شریف خدشه وارد کند آن هم در این شرایط حساسی که اشاره شد.
      بنده در جایگاهی نیستم که تعیین کنم که آیا تبلیغ مجاز است یا نه؟ و اگر هست چه نوع تبلیغی و با چه شرایطی؟ که بارها در مقالات و نشست ها مفصل هم بحث شده است. اما سخن این است،اگر گونه‌ای از تبلیغ یا معرفی مجاز است با آن‌گونه کاری نداریم اما بحث بر سر آن نوع از تبلیغات است که در شأن وکالت و وکیل نیست.کافی است همکاران محترم هر روز سری به نیازمندی های همشهری بزنند تا متوجه منظور بشوند. خود را هم اینگونه قانع نکنیم که این‌ها وکیل نیستند یا وکیل کانون نیستند. منظور آگهی هایی است با لفظ ارزان‌تر از همه جا، تضمینی،قسطی و... که اکثراً به گوشمان خورده. در بعضی آگهی ها احساس می‌کنید در بازار هستید و دارید یک جنس مادی خرید و فروش می‌کنید یا چوب حراج به اجناس زده‌اید! یا پخش تبلیغات کتبی در حیاط منازل و یا در معابر آن هم توسط اندکی از همکاران، ولی حتی یک مورد هم در میان قشر وکیل پذیرفته نیست حتی از نظر جامعه، یک مورد هم می‌تواند به اعتبار وکیل و وکالت خدشه وارد کند و سنت‌های مذمومی را در ذهن موکلین باب کند، یا وجود دو غلط املایی و دستوری در چهار خط تبلیغ! آن هم توسط یک وکیل! بنظر شما اینگونه رفتارها چه تأثیری در ذهن جامعه نسبت به وکیل خواهد داشت؟ وکیلی که جامعه او را از نخبگان می‌داند و از بالاترین طبقات اجتماعی.
      هدف از ین بحث بررسی جنبه‌های انتظامی نبوده و قصد بنده توجه دادن همکاران گرامی به بازخورد های اجتماعی ایگونه رفتارها و زمینه سازی هایی که می‌تواند برای آسیب های بعدی و بزرگ‌تر داشته باشد بوده است.
      باز هم تأکید می‌کنم صورت مسأله را با کم بودن این رفتارها پاک نکنیم چرا که شأن وکالت بسیار رفیع است و یک لکه سیاه بر روی زمینه‌ای سفید بسیار مورد توجه واقع می‌شود پس باید برای آن چاره‌ای اندیشید و خودمان با دست خودمان وجهه ی وکیل را در جامعه نابود نکنیم و مدام تقصیرها را بر گردن دیگران نیندازیم، حداقل آن قسمتی را که در اختیار خودمان است سامان دهیم./
      برگرفته از هفته نامه حقوقی نقش نو مورخ 21/2/92

    نظر خود را ثبت کنید
    نام کاربر
    متن
       

    Design By Gitysoft