• مشاهده تمامی اخبار

  • اخبار صنفی

  • مشاهیر وکالت

  • مقالات

  • قرارداد حق الوکاله

  • تخلفات انتظامی

  • قوانین و مقررات جدید

  • نظریات مشورتی

  • مصوبات هیات مدیره

  • اخلاق حرفه ای

  • معرفی کتاب

  • چهره ها در عدلیه

  • نغز نامه

  • گوشه های تاریخ

  • همایش های حقوقی

  • فرهنگی و هنری

  • عکس هفته

  • لایحه جامع وکالت رسمی

  • آداب الدعوی -نوشته رحمان زارع

  • مشاهیر قضاوت

  • رقص آتش - نوشته رحمان زارع

  • مصاحبه ها

  • زنان و کودکان

  • حقوق بین الملل

  • حقوق و سینما

  •  
    • كاش كانديداها گوشه چشمي هم به نگراني هاي كانون داشتند

        نويسنده: نعمت احمدي وکیل دادگستری

                    شوراي نگهبان تهيه لوايح قضايي را به عهده قوه قضاييه مي داند و حتي تغييرات جزيي در آن را هم خلاف مي داند. كانديداها با اين اعتبار كه دست شان در تنظيم لوايح بسته است و شوراي نگهبان قوه قضاييه را صالح مي داند ورود نمي كنند و مي داند اگر هم ورود كنند عملي نمي شود. كما اينكه لايحه حقوق شهروندي در زمان آقاي شاهرودي به صورت بخشنامه صادر شد و مجلس ششم در روزهاي آخر عمرش همين بخشنامه را لايحه كرد و ما هم از مجلس درخواست كرديم كه قانون شود. مجلس ششم آن را به صورت قانون درآورد و يك واو آن هم تغيير نكرد. فقط يك مقدمه و موخره اضافه كردند كه شوراي نگهبان گير ندهد اما اجرا نشد. آنجا آمده كه متهم نبايد پشت به ديوار بنشيند، از چشم بند استفاده نكنند اما خب اينها پياده نمي شود. معضلي در باب تفسير شوراي نگهبان در دولت اصلاحات بين دولت و مجلس پيش آمد درباره حدود اختيارات در تهيه لوايح قضايي است كه هنوز هم هست و در تهيه اين لوايح دست رييس جمهور هنوز هم بسته است. حال مساله اين است كه چه بايد بكنيم كه قانون اجرا بشود؟ ما نيازي نداريم كه هر كانديدايي بيايد قانون بنويسد، همين كه قوانين موجود را اجرا كنند كافي است. ما كسري قانون نداريم. حتي در قوانين تورم هم داريم. حتي دچار احتكار قانوني هستيم. اما از نظر اجرا مثل طفلي هستيم كه بايد پا به پا راهش ببرند. نبايد توقع داشته باشيم مجددا كانديداها قانون بنويسند. چون شوراي نگهبان جلوي لوايح را مي گيرد. در سه دقيقه چطور مي شود گفت در آلماتي يا كوي دانشگاه چه گذشت؟ از آقاي روحاني، عارف و ولايتي تشكر مي كنم اما در آن ظرف زماني نمي شود و نمي توانند مناظره چالشي كنند. تنها مناظره ها از بله و خير به بحث تبديل شد. موضوع سياست خودش چالشي و بحث برانگيز است. حتي درباره كلماتش مي شود بحث و چالش كرد. اين طبيعت موضوع هم بود. اما در اين بحث ها جاي خالي مباحث حقوقي احساس مي شد. بالاخره اجراي قانون به وسيله قاضي و وكيل است. اما خب اين برنامه تبليغي است و در آن مهم و اهم مي كنند. تعداد اهالي سينما و نقش سينما در زندگي مردم پر رنگ است. حمايت از سينما بخشي اش به خاطر راي آوري است. از من و شماي تماشاچي تا كارگردان و هنرپيشه و تهيه كننده مخاطب سينما هستند يا مباحث دانشجويي. اما صنف وكلاآن بار تبليغاتي را ندارد هرچند نگراني جدي است. مگر چقدر جمعيت دارد؟ اگر صنف سينما را مي گويند انعكاس رسانه يي و خبري كه قبلش هم بوده مهم است. اما اطلاعات كانديداها روزنامه يي است تا رابطه و شناخت عميق از صنوف. اگر مي پرسيدند چرا خانه سينما تعطيل شد بعيد مي دانم اطلاعات دقيقي داشتند. چرا از اتاق بازرگاني ياد نشد كه مسووليت تنظيم بازار را به عهده دارد، از سازمان تامين اجتماعي ياد نشد كه آن دعواها را پيش آورد. فقط مساله كانون هاي وكلاو مسائل كانون نيست. كدام صنف را حمايت كردند غير از كشاورزان. من به عنوان يك كشاورز مي گويم تو چه برنامه دقيقي براي كشاورزان داريد با شعار و مباحث كلي كه نمي شود. از صنف روزنامه نگاران و خبرنگاران چرا يادي نشد. صنفي كه نبض خبر و تحليل در دستش است. به قول معروف با يك خبر مي توانند بتركانند و با يك خبر بخشكانند. از مطبوعات به عنوان ركن چهارم آزادي چه صحبتي شد؟ تنها مساله كانون وكلانيست. اما كاش گوشه چشمي هم به كانون داشتند.
          


       روزنامه اعتماد، شماره 2697 به تاريخ 19/3/92، صفحه 12 (حقوق)

    نظر خود را ثبت کنید
    نام کاربر
    متن
       

    Design By Gitysoft